Hjónavígsla

 

Saman í kærleika og trú

Kirkjuleg hjónavígsla er helgiathöfn þar sem tveir einstaklingar heita ævitryggðum, að eiga, njóta og þiggja saman önn sem yndi lífsins, gleði og sorgir.

Meginregla er að kirkjubrúðkaup fari fram í kirkju. Heimild er fyrir því að giftingarathöfn geti farið fram á heimili eða utanhúss.

Fyrirspurnir og pantanir

Fyrirspurninr og pantanir hjónavígslu í Hallgrímskirkju mega berast í:

Ef óskað er eftir þjónustu presta kirkjunnar hafið beint samband við annan hvorn prest kirkjunnar:

Undirbúningur

Til að hjónaband sé lögformlega gilt þarf að ræða við könnunarmann hjá embætti sýslumanns áður en skipulagning hefst.

  • Tilheyra Þjóðkirkjunni

    Til að hægt sé að framkvæma kirkjulega vígslu verður að minnsta kosti annað brúðhjónanna að tilheyra Þjóðkirkjunni.

  • Vottar

    Í það minnsta skulu vera viðstaddir tveir vottar (svaramenn) til að athöfnin sé lögleg.


    Oft eru vottar þó fleiri , úr söfnuðinum eða fjölskyldum brúðhjónanna.

  • Kostnaður

    Gjald fyrir hjónavígslu er 25.000 krónur


    Gjald fyrir leigu á kirkju og og laun kirkjuvarðar er 50.000 krónur

Athöfnin

Hjónin játast hvort öðru opinberlega fyrir Guði og söfnuðinum, heita því að vera hvort öðru trú, elska og virða hvort annað. Guð sameinar þau og þau tvö verða eitt. Presturinn minnir á skuldbindingar og ábyrgð og fyrirheit hjónabandsins, og lýsir þau hjón og leggur blessun Guðs yfir hjúskap þeirra. Viðstaddir biðja fyrir þeim og heimili þeirra.

Tilgangur kirkjulegrar vígslu

Hjónavígslan er tjáning gleði og fagnaðar, samstöðu, ábyrgðar og vonar á þessum vegamótum lífsins sem hjónin á. Söfnuðurinn umlykur hjónin fyrirbæn sinni ásamt kirkjunni allri og vill með Jesú Krist sem fyrirmynd sýna því samfélag hinnar gagnkvæmu þjónustu og þörf allra fyrir samfélag við Guð og náungann utan hrings fjölskyldunnar.

Návist Guðs í hjónabandinu veitir hjónunum hjálp til að lifa saman í kærleika og umhyggju og vera vottar þess í umhverfi sínu.

Hjónin játast hvort öðru opinberlega fyrir Guði og söfnuðinum, heita því að vera hvort öðru trú, elska og virða hvort annað. Guð sameinar þau og þau tvö verða eitt. Presturinn minnir á skuldbindingar og ábyrgð og fyrirheit hjónabandsins, og lýsir þau hjón og leggur blessun Guðs yfir hjúskap þeirra. Viðstaddir biðja fyrir þeim og heimili þeirra.

Hjúskaparsáttmálinn sjálfur er veraldleg stofnun. Karl og kona, karl og karl eða kona og kona sem heimild hafa til hjúskapar lýsa því yfir í áheyrn votta að þau vilji vera hjón og síðan handsala þau þennan sáttmála. Efnislega er enginn munur á þessu hvort sem um er að ræða borgaralega hjónavígslu eða kirkjulega. Samkvæmt íslenskum lögum hafa prestar og forstöðumenn safnaða heimild til að annast þennan borgaralega gjörning. Önnur algeng heiti á hjónavígslu eru brúðkaup og gifting.

Það sem greinir kirkjulega hjónavígslu frá borgaralegri er fyrst og fremst ákveðin afstaða brúðhjónanna til kristinnar trúar. Þetta er kristin hjúskaparstofnun.